Ik ontmoette Carlijn van den Broek, een jonge en ambitieuze behandelaar die zich nu richt op de brug tussen zorg en ICT. Samen hebben we even heerlijk gefantaseerd over de mogelijkheden van een digitale werkvloer voor de ggz. Even dromen over een wereld waar digitalisering ten dienste staat van cliënt en medewerker.

Een bak met data gekoppeld aan e-health
“Als behandelaar heb ik straks de beschikking over een dashboard vol met interessante data. Ik zie de duur van de verschillende fases in de behandeling en ik krijg inhoudelijke feedback. Wat is het effect van de inzet van e-health? Zijn er misschien verhoudingsgewijs meer no-shows in een bepaald deel van de behandeling? Ik zie de frequentie van contacten die ik met de cliënt heb gehad en hoe die door de cliënt beoordeeld zijn. Ik kan dan analyseren of korte online gesprekken even goed gewaardeerd worden als langere live gesprekken. Hebben ze meer of minder effect gehad?

Doordat online behandelen normaler is geworden experimenteer ik met de duur en inhoud van die sessies. Heeft iemand een indicatie van 1 uur per week behandeling? Dan kunnen we dat wellicht splitsen in 50 minuten behandeling en een updategesprekje van 10 minuten. “Hoe gaat het nu met je? Is het gelukt wat je wilde doen deze week?”. Ik ontdek ook of mensen de veiligheid voelen om thuis dingen te delen via het scherm. Doordat we ons multidisciplinair overleg meestal ook online doen kan de psychiater even tien minuten inbellen als zij op de agenda staat en besparen we kostbare reistijd. Ik zie zelf als medewerker wat mijn meest productieve momenten zijn op een dag aan de hand van mijn bioritme en krijg adviezen hoe ik daar gebruik van kan maken.

Meten is weten
Ik heb als behandelaar altijd de laatste onderzoeksresultaten over behandelmethodieken tot mijn beschikking in mijn dashboard en met de praktische tips kan ik die direct integreren in de behandeling. Door inzet van digitale middelen ben ik minder afhankelijk van het moment van mijn behandelcontact. Ik zie met goedkeuring van de cliënt op het scherm alle data van zijn school en dat wordt gematcht met mijn eigen data. Hebben die lagere cijfers invloed op de behandeling? Of leidt de behandeling tot lagere of hogere cijfers. Ik kan gegevens van sensoren op de vloer inlezen en ook die van de smartwatch. Zo krijg ik objectieve gegevens van de beweging van een cliënt en krijg ik een signaal als er mogelijk sprake is van een depressie.
De zorg wordt minder afhankelijk van mijn menselijk inschatten omdat de technologie de diagnostiek ondersteunt en de data feitelijke input levert voor wat werkt.

De cliënt kiest wat hij deelt
En de cliënt? “Die monitort zijn gevoelens ook dagelijks in een app en die worden gematcht met de fasen van de behandeling, het moment van de dag en bijvoorbeeld de situatie op school. De cliënt krijgt hier meldingen over en krijgt praktische tips hoe hier mee om te gaan. Dat vraagt van hem een bewustzijn op het gebied van privacy. Hij moet het nut inzien van het gebruik van data maar ook weloverwogen beslissingen maken tussen transparantie en privacy. Hij beschikt net als mijn collega’s over de benodigde digitale vaardigheden en kennis van de gebruikte technologie in de behandeling.”

Heerlijk om te dromen. De coronacrisis heeft al vast een boost gegeven aan het online behandelen en vergaderen, dus de start is gemaakt. Gaan we dit data-utopia realiseren? Aan Carlijn zal het niet liggen. Zij maakt graag die brug tussen zorg en ICT. De eerste stap? Aan de slag met de benodigde digitale vaardigheden van de professionals! Een goed startpunt: de zelftest voor medewerkers in de ggz!

Auteur: Suzanne Verheijden. Dit artikel is eerder verschenen in ICT&Health Magazine nr. 3 – 2020.