Wilma Kraan, digicoach bij Gemiva, vertelt hoe een digistarter zich heeft opengesteld en digitale stappen heeft gezet. De samenwerking heeft een positieve impact gehad op allebei én een mooie boost gegeven aan het vertrouwen van de starter.

‘Mijn eerste afspraak voor een individueel traject met een digistarter staat mij nog goed voor de geest. Een klein half jaar eerder sprak ik de locatiemanager bij een korte kennismaking als Coach digitale zorg. Hij gaf aan wel iemand op zijn locatie te hebben die moeite heeft met de digitale taken in zijn pakket. Een doorgewinterde zorgprofessional, maar niet in de wieg gelegd voor computergebruik en digitalisering. Zorgen voor, begeleiden en met de cliënten bezig zijn is zijn passie en daar is hij ook echt goed in. Maar we ontkomen er niet aan, de hele wereld digitaliseert en de zorg ook.’

Herkenning en verkenning

‘Drie maanden later ontmoet ik bij een andere activiteit dezelfde manager weer en hij vraagt of zijn medewerker al contact met mij heeft opgenomen. Dat is niet het geval en ik proef enige irritatie bij de manager. Twee weken later word ik gebeld door de digistarter. Eerst een beetje hakkelend en stotterend, “Ik moet met jou een afspraak maken want ik ben echt heel onhandig met computers en al die dingen. Ik vind het eigenlijk gewoon helemaal niks, al dat digitale gedoe. Maar ja, ik zie ook wel dat ik er bijna niet meer omheen kan, dus misschien is het dan toch wel goed als wij iets afspreken. Niet dat ik sta te springen, maar vooruit.”

En dat hebben we gedaan. En bij de eerste afspraak breekt het ijs alvast een stukje als hij ziet dat ik niet helemaal onbekend ben voor hem. We werken immers allebei al heel veel jaren bij deze stichting en we komen ook nog eens uit hetzelfde dorp. De enorme drempel die hij voelde, werd in één klap gehalveerd. We zoeken een rustig plekje met een computer en nemen eerst een kop koffie en thee. Ik stel een paar vragen, maar laat vooral de digistarter vertellen en luister heel goed. Hij is heel open, neemt geen blad voor de mond en is ook heel eerlijk. Hij geeft aan al die digitale dingen gewoon niet te snappen en zich er daardoor ook niet oké bij te voelen. En inmiddels heeft hij de drempel zo groot gemaakt dat hij echt geen lol ervaart achter de computer, maar eerder een gevoel van paniek. Op de locatie waar hij werkt, heeft hij een fijne collega die hem wel eens helpt als het nodig is, maar hij vindt het ook lastig om collega’s ‘uren’ achter de computer te zien terwijl cliënten hun zorg nodig hebben. We delen de mening dat de computer een toevoeging moet zijn bij de persoonlijke zorg die je biedt. De computer kan die persoonlijke zorg niet overnemen.’

De eerste stappen
‘Pas na een half uur gaan we de computer eens opstarten en dan lopen we gelijk al tegen de eerste uitdaging aan. Wachtwoord…. Hij heeft een briefje mee met allerlei inloggegevens voor al die verschillende applicaties die we hebben, maar het briefje is oud, er is op gekrast en logica zit er niet meer in. Eigenlijk weerspiegelt het briefje precies wat er omgaat in zijn hoofd. Voor vandaag is het ordenen van dat briefje de eerste stap die we samen gaan zetten. Want als je bij het opstarten al problemen ervaart, motiveert dat natuurlijk helemaal niet en nodigt ook niet uit om het de volgende keer nog eens te proberen.’

Digitaal zelfvertrouwen

‘Deze eerste afspraak gaat voorbij voor we er erg in hebben. Er is in vijf kwartier zoveel informatie uitgewisseld. De digistarter die mij heeft verteld waar hij allemaal tegenaan loopt en waar zijn grenzen liggen. En tussen al die tekst door hoor ik waar zijn vragen liggen, waar nog kennis ontbreekt en voel ik aan hoe ik hem het beste kan begeleiden. Maar ik ervaar ook hoe ontzettend moedig hij is geweest om mij te bellen, die eerste stap te zetten. Enigszins onder druk van zijn manager, maar dat had hij misschien ook wel even nodig. En wat geeft het mij een fijn gevoel dat ik hem kan en mag begeleiden hierin. Het voelt zo goed om die hardwerkende zorgmedewerker te kunnen helpen om een stukje digitaal zelfvertrouwen op te bouwen. En nu we deze eerste keer de drempel wat hebben kunnen verlagen en een eerste ordening hebben kunnen maken, spreken we gelijk af voor een volgende keer. Allebei enthousiast over wat deze eerste afspraak ons beide heeft gebracht!’